Tweede Kamer neemt Compensatieregeling transitievergoeding aan.


Foto bij Tweede Kamer neemt Compensatieregeling transitievergoeding aan.

De Tweede Kamer heeft op 5 juli jl. ingestemd met het voorstel van wet houdende maatregelen met betrekking tot de transitievergoeding bij ontslag wegens bedrijfseconomische omstandigheden of langdurige arbeidsongeschiktheid’ van minister Koolmees van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.
Wat betekent dit nu kort gezegd:
Werkgevers worden vanaf 2020 gecompenseerd voor de transitievergoeding die zij moeten betalen bij het ontslag van langdurig zieke werknemers.

Achtergrond compensatieregeling
Gebleken is dat door werkgevers de optelsom van financiële verplichtingen tijdens de periode van langdurige arbeidsongeschiktheid als zwaar en onredelijk wordt ervaren. De praktijk liet/laat ons zien dat er veel werkgevers zijn die er voor kiezen op de arbeidsovereenkomst na een periode van 2 jaar arbeidsongeschiktheid slapend te houden om daarmee onder de verplichting van het betalen van de transitievergoeding ‘uit te komen’. Het kabinet wil het aantrekkelijker maken om mensen aan te nemen en wil deze scherpe rand van de transitievergoeding afhalen.

Langdurige arbeidsongeschiktheid
Uit de compensatieregeling transitievergoeding blijkt dat werkgevers worden gecompenseerd voor de vergoeding die betaald wordt na het ontslag van een langdurig zieke werknemer. Deze compensatie komt uit het Algemeen werkloosheidsfonds (Awf). Hier staat overigens wel een verhoging van de uniforme Awf-premie tegenover.

Wat betreft de hoogte van de compensatie is het navolgende van belang.

  1. Allereerst is bepaald dat om misbruik te voorkomen in de eerste plaats niet meer aan compensatie betaald zal worden dan de transitievergoeding waar een werknemer recht op zou hebben op het moment dat de loondoorbetalingsplicht eindigt. Het voortzetten van een arbeidsovereenkomst uitsluitend met het oog op het verkrijgen van een hogere compensatie is daarmee ondervangen.
  2. In de tweede plaats zal de compensatie niet meer bedragen dan het bedrag van het tijdens ziekte van de werknemer betaalde bruto loon.
  3. Ten slotte wordt er een beperking aangebracht in die zin dat als aan een werkgever een zogenoemde loonsanctie is opgelegd (waarbij de periode van loondoorbetaling tijdens ziekte wordt verlengd in verband met het niet naleven van re-integratieverplichtingen) die periode niet meetelt bij de berekening van de hoogte van de compensatie. De compensatie ziet immers slechts op het voorkomen van het cumuleren van deze kosten met die van de transitievergoeding.

Naast deze beperkingen geldt (uiteraard) dat bij een beëindiging met wederzijds goedvinden er nooit meer aan compensatie zal worden verstrekt dan het bedrag gemoeid met de transitievergoeding waar recht op zou hebben bestaan als de arbeidsovereenkomst door opzegging of ontbinding zou zijn geëindigd.

Bedrijfseconomische redenen
Daarnaast blijkt dat cao-partijen meer ruimte krijgen om af te wijken van de transitievergoeding die verschuldigd is bij ontslag om bedrijfseconomische redenen. Wel moet de cao voorzien in een redelijke financiële vergoeding of in voorzieningen die de kans op nieuw werk vergroten.

Heeft u vragen over de compensatieregeling?
Neemt u gerust contact met ons op.

Bekijk het nieuwsoverzicht